Florystka z Nowej Zelandii chała przemycić z Chin ukryte w pończochach sadzonki rzadkich gatunków kaktusów. Wpadła na lotnisku w Auckland.

– Ważne by pamiętać, że wwożenie do kraju niezatwierdzonych roślin jakąkolwiek metodą, czy to poprzez przemyt przez granicę, czy wysyłanie produktów pocztą, zagraża bezpieczeństwu biologicznemu Nowej Zelandii – mówił komentujący wyrok Simon Anderson z nowozelandzkiego ministerstwa gospodarki.

Kobietę skazano na 100 godzin prac społecznych i 12 miesięcy policyjnego nadzoru. Zdarzenie miało miejsce w marcu 2019 roku. Wenqing Li, bo tak nazywa się 38-letnia przemytniczka, wybrała bardzo niekonwencjonalną metodę przemytu: przywiązała do swojego ciała pończochy zawierające 947 roślin.

Kaktusy, które próbowała w ten sposób przetransportować do Nowej Zelandii były warte ok 10 tys. dolarów. Dodatkowo wśród znalezionych rzeczy były także nasiona, a nawet… ślimak!

Próby wwiezienia na teren Nowej Zelandii obcych roślin i stworzeń są tam traktowane jako poważne przestępstwo.

– Nowa Zelandia bardzo poważnie traktuje swoją rolę w ochronie bezpieczeństwa biologicznego kraju przed zagrożeniami z tym związanymi. Nasz kraj na szczęście jest wolny od wielu gatunków inwazyjnych szkodników i chorób występujących w innych krajach – wyjaśniał Simon Anderson.

Źródło: Polsat News

The post Przemycała kaktusy, ślimaka i nasiona. Wszystko wsadziła sobie w… NIE UWIERZYSZ! appeared first on alaLUNA.pl.

W Internecie pojawiła się pogłoska, że najnowsza (czwarta) część “Matriksa” będzie nosić nazwę: “Matrix Resurrections” (“Matrix Rezurekcje).

Rezurekcja to procesja w Kościele katolickim, odbywająca się w Wielkanoc, która jest ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do udziału w triumfie Zmartwychwstałego.

“Resurrection” po angielsku może też oznaczać po prostu “zmartwychwstanie”. Tytuł jest bardzo prawdopodobny. Z jednej strony wpisuje się w styl nazw poprzednich części (tytuł zaczyna się sylabą “re-“) a z drugiej nawiązuje do powrotu do serii postaci, które umarły w poprzednich częściach – Neo (Keanu Reeves) oraz Trinity (Carrie-Anne Moss).

W obsadzie znaleźli się także: Jada Pinkett Smith, Yahya Abdul-Mateen II, Jessica Henwick, Jonathan Groff, Priyanka Chopra oraz Neil Patrick Harris.

Premierę filmu przewiduje się na końcówkę grudnia.

Źródło: Filmweb

The post Znamy tytuł nowego “Matriksa”? Ma dużo wspólnego z…. Wielkanocą appeared first on alaLUNA.pl.

Szwedzka firma H&M wprowadza zakupy zdalne na wyższy poziom. Już niedługo klienci sieciówki będą mogli skorzystać z wirtualnej przymierzalni, w której ubrania będą przymierzać ich awatary.

Pandemia koronawirusa spowodowała, że w wielu państwach zakupy odzieżowe można robić tylko online. Jest to całkiem wygodne – nie trzeba chodzić po sklepach czy wyszukiwać ubrań pod stertami odzieży.

Jedyny problem z zakupami w sieci jest taki, że nie możemy przymierzyć ciuchów i sprawdzić, czy na nas pasują. Jasne – możemy zamówić, przymierzyć i odesłać. Jest to jednak czasochłonne.

H&M postanowił rozwiązać ten problem. Sieciówka pracuje nad wprowadzeniem wirtualnych przymierzalni. Będzie to polegało na stworzeniu awatara klienta, czyli jego dokładnego obrazu w 3D.

Awatar będzie za nas wchodził do przymierzalni, sprawdzał rozmiar i pokazywał, jak prezentujemy się w danym ubraniu.

To nie tylko wyjście naprzeciw potrzebom klientów, ale też próba zminimalizowania ilości zwrotów.

Opcja ma być dostępna dla kupujących od lata 2021 roku.

źródło: innpoland.pl

The post Żyjemy w przyszłości. H&M stworzy awatary klientów, które będą przymierzać ubrania appeared first on alaLUNA.pl.

Ryszard Kotys zmarł dziś w nocy po ciężkiej chorobie. Miał 88 lat. To kolejna osoba z głównej obsady serialu “Świat według Kiepskich”, która zmarła w ostatnim czasie. W październiku 2020 roku pożegnaliśmy Dariusza Gnatowskiego, który wcielał się w postać Boczka.

Gdy w październiku 2020 roku odszedł Dariusz Gnatowski (†59 l.) fani serialu “Świat według Kiepskich” byli zrozpaczeni. Wczoraj w nocy pożegnaliśmy kolejną ważną dla produkcji postać – Ryszarda Kotysa, który wcielał się w rolę Paździocha.

“Dziś w nocy po ciężkiej chorobie zmarł Ryszard Kotys, aktor filmowy i teatralny, reżyser i scenarzysta. Mimo 88 lat, aktor nadal grał w serialu. Wycofał się za to z występów w teatrze i filmach” – poinformował Polsat News.

Kotys to jednak nie tylko Paździoch. Aktor grał m.in. w polskim filmie i serial Wiedźmin, w wybitnym filmie o Zbigniewie Relidze Bogowie, a także w wielu innych produkcjach. W ciągu ponad 65 lat kariery zagrał w ponad 40 serialach i 150 filmach fabularnych

Poza tym jego występu można było oglądać na deskach wielu teatrów:

• Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach 1953–1954
• Teatr Wybrzeże w Gdańsku 1954–1955
• Teatr Ludowy w Krakowie-Nowej Hucie 1955–1964
• Teatr Polski we Wrocławiu 1964–1972
• Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku 1972–1973
• Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie 1973–1975
• Teatr Dramatyczny im. Jana Kochanowskiego w Opolu 1975–1978
• Teatr Polski we Wrocławiu 1978–1982
• Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi 1982–1986
• Teatr Polski we Wrocławiu 1986–1990
• Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi 1990–1997

Źródło: Polsat News

The post Ryszard Kotys nie żyje. Gwiazdor “Świata według Kiepskich” miał 88 lat appeared first on alaLUNA.pl.

Dumbo, Piotruś Pan, Szwajcarska rodzina Robinsonów oraz Aryskotraci – według platformy Disney+ te stare disneyowskie animacje zawierają treści postrzegane dziś jako rasistowskie. Dlatego najmłodsza widownia (poniżej 7 roku życia) już ich nie obejrzy.

Platforma Disney+ poprzedziła kilka filmów animowanych trwającą 12 sekund informacją o tym, że zawierają one treści postrzegane dziś jako “nieodpowiednie”.

Dodatkowo wprowadzono cenzurę. Filmy takie jak m.in. Dumbo, Piotruś Pan, Szwajcarska rodzina Robinsonów oraz Aryskotraci  zostały usunięte z profili przeznaczonych dla dzieci poniżej 7 roku życia.

W praktyce oznacza to, że niektóre stare disneyowskie bajki można obejrzeć tylko z konta osoby dorosłej.

– Te stereotypy były złe wtedy i są złe teraz. Zamiast usuwać te treści, pragniemy odnotować ich krzywdzący wpływ, wyciągnąć z tego wnioski i rozpocząć dyskusję, aby wspólnie zbudować inkluzywną przyszłość – twierdzą włodarze platformy.

Co według cenzorów jest “rasistowskie” w starych bajkach? W animacji Dumbo kruki są odpowiednikami Murzynów. W Aryskotratach jeden z kotów jest odpowiednikiem Azjaty (ma skośne oczy). W Piotrusiu Panie Indianie nazywani są “czerwonoskórymi”. Szwajcarska rodzina Robinsonów natomiast ma zawierać stereotypowe przedstawienie mieszkańców Bliskiego Wschodu i Azji.

Te bajki potraktowano najostrzej, czyli usunięto je z treści dostępnych dla dzieci.

Przed innymi bajkami natomiast dodano komentarz informujący, że mogą być one rasistowskie. Tak potraktowano m.in. Księgę Dżungli (małpa Louie kojarzy się włodarzom Disney+ z Murzynem – i kto tu jest rasista, ha?), Zakochanego Kundla (znów z powodu kotów, które są odpowiednikami Azjatów).

Disney+ nie jest jedyną platformą, która cenzuruje bajki. Podobnie ostatnio zrobiło Warner Bros ze Zwariowanymi melodiami.

Źródło: film.org.pl

The post TE bajki Disneya są “rasistowskie”. Najmłodsi już ich nie zobaczą appeared first on alaLUNA.pl.

– Jestem chyba jednym z pierwszych takich pacjentów w Polsce – relacjonuje raper Marcin “Kali” Gutkowski. Muzyk odebrał marihuanę z… komisariatu policji.

Dwa miesiące temu policja bezprawnie zarekwirowała Kaliemu medyczną marihuanę. Funkcjonariusze wiedzieli, że muzyk jest pacjentem, który ma zgodę na posiadanie. Pozbawili go jednak jego lekarstwa, by przekonać się, czy pochodzi ono z legalnego źródła. Raper postanowił odzyskać swoją własność.

– Historyczna chwila, legendarny moment – policja oddała mi marihuanę skonfiskowaną 2 miesiące temu, ponieważ jestem pacjentem medycznym marihuany. – powiedział Kali tuż po wyjściu z komisariatu.

– Chyba jestem jednym z pierwszych pacjentów w Polsce, którzy odebrali z Policji susz. – dodał zadowolony raper.

– Niedobre jest to, że skonfiskowano mi ten susz i policja nie wierzyła, że posiadam susz z legalnego źródła czy, że ma odpowiednie stężenie thc. Badanie wykazało, że stężenie thc jest odpowiednie do przypisanej mi recepty. – zakończył.

Na komendę raper przyszedł ze swoim adwokatem – Steliasem Alwerasem. – Policja zweryfikowała czy stężenie THC się zgadza, czy pacjent leczy się odpowiednią kompozycją kannabinoidów i uznała, że nie może ustalić, czy jest to legalny czy nielegalny susz. – powiedział adwokat.

Mimo to funkcjonariusze musieli oddać Kaliemu jego marihuanę.

The post Polski raper odebrał marihuanę z… komisariatu. “Historyczna chwila” [VIDEO] appeared first on alaLUNA.pl.

Bardzo możliwe, że już niedługo Rowan Atkinson powróci z serialem “Czarna Żmija”. Produkcja była wielkim komediowym hitem.

“Czarna Żmija” musiała być ciekawym projektem dla tak ambitnego aktora, jakim jest Rowan Atkinson. Musiał się on bowiem wcielać w różne postacie, zamiast grać ciągle jedną. W czterech sezonach serialu pokazano cztery epoki w dziejach Wielkiej Brytanii – w każdym sezonie Atkinson grał innego przedstawiciela znamienitego rodu.

Serial produkowany był przez telewizję BBC w latach 1983-1999. Możliwe, że po 22 latach powróci.

– Z pewnością nie jest to niemożliwe. To największy optymizm, na jaki mogę sobie pozwolić w tej kwestii i wolałbym nie spekulować, kiedy to byłoby możliwe. Czarna Żmija odzwierciedlał energię twórczą, którą mieliśmy wszyscy w latach 80. Próba odtworzenia tego 30 lat później nie byłaby łatwa – powiedział na antenie Radia Times “Jaś Fasola”.

Dzięki audycji dowiedzieliśmy się też, co aktualnie śmieszy Atkinsona. Ogląda on sitcomy, a raczej powtórki Przyjaciół i Teorii wielkiego podrywu.

– Mawiają, że najlepsze sitcomy to takie, które mają pięciu czy sześciu bohaterów i akcja dzieje się w trzech pomieszczeniach, a te tytuły takie właśnie są – powiedział.

Czy “Czarna Żmija”, jeśli powstanie, będzie miała w sobie coś z humoru tych produkcji?

Źródło: Radio Times

The post Rowan Atkinson chce powrócić ze swoim komediowym hitem! appeared first on alaLUNA.pl.

Fani serialu “Gra o tron” muszą być w siódmym niebie – już 5 kwietnia rozpoczną się zdjęcia do serialowego spin-offu “House of the Dragon”.

Ta informacja zadowoli zarówno tych, którzy byli zawiedzeni ostatnim sezonem serii, jak i tych, którzy po końcu “Gry o tron” czują jeszcze niedosyt.

“House of the Dragon” opowie o “Tańcu Smoków”, czyli brutalnym konflikcie rodzinno-politycznym wewnątrz dynastii Targaryenów.

“Wybuchł on po śmierci Viserysa I, ale to właśnie jego działania, kiedy był władcą Siedmiu Królestw, zasiały ziarna przyszłego konfliktu, w którym głównymi stronami były: Rhaenyra Targaryen (córka Viserysa, która wierzyła, że zostanie jego następczynią) oraz Alicent Hightower (druga żona Viserysa, która doprowadziła do koronacji swojego syna Aegona)” – przypomina portal filmweb.pl.

To nie jedyny serial z tego uniwersum, który ma w planach HBO. Pomysłów na pociągnięcie wątków z “Gry o tron” jest jeszcze kilka. Póki co najdalej twórcy zaszli przy produkcji “Bloodmoon” (lub “The Long Night”), którego akcja ma miejsce 5 tysięcy lat przed wydarzeniami z głównej serii.

Źródło: filmweb.pl

The post “Gra o tron”: ruszają zdjęcia do kolejnego serialu z uniwersum appeared first on alaLUNA.pl.

Do pracy na drugim sezonem serialu “Wiedźmin”, który Netflix kręci na podstawie książek polskiego mistrza pióra Andrzeja Sapkowskiego, dołączyły światowej sławy studia VFX. Zapowiada się, że efekty specjalne w nowym sezonie będą na naprawdę wysokim poziomie.

W pierwszym sezonie serialu “Wiedźmin”, dostępnym w serwisie Netflix, za efekty specjalnie odpowiadało m.in. polskie studio Platige Image.

Drugi sezon może mieć jeszcze lepsze efekty niż pierwszy – do twórców dołączyło wiele światowej sławy studiów VFX.

Są to:

1. Studio Industrial Light & Magic (Gwiezdne Wojny, Avengers: Koniec Gry)
2. Studio The Third Floor (Łotr 1. Gwiezdne wojny – historie, Spider-Man: Daleko od domu)
3. Studio Rodeo FX (Gra o Tron, Stranger Things, Fantastyczne Zwierzęta, Deadpool)
4. Studio Mr. X (Wikingowie, Przeklęta)

Nad drugim sezonem będą też pracować studia z pierwszego sezonu: polskie Platige Image, Cinesite, One of Us i Clear Angle Studio.

Czy efekty w nowym “Wiedźminie” będą o kilka poziomów wyższe niż w pierwszej odsłonie? Wszystko na to wskazuje.

Źródło: wiedzmin.online

The post Serial “Wiedźmin” sezon 2. Do produkcji dołączają światowej sławy studia VFX appeared first on alaLUNA.pl.

Maria Koterbska, dama polskiej piosenki, zmarła w poniedziałek w Bielsku-Białej. Królowa polskiego swingu zadebiutowała w sylwestra 1948/49. Jej największe przeboje to m.in. „Brzydula i rudzielec”, „Karuzela”, „Serduszko puka w rytmie cza-cza”, Augustowskie noce” i „Parasolki”.

O śmierci „damy polskiej piosenki, wspaniałej osoby, wybitnej bielszczanki” – poinformował prezydent Bielska-Białej Jarosław Klimaszewski.

W repertuarze miała 1,5 tys. piosenek. Teksty dla niej pisali Wojciech Młynarski, Jeremi Przybora, Agnieszka Osiecka, a także m.in. Anna Zofia Markowa, tekściarka Ireny Santor.

„Setki tysięcy kilometrów w autobusach i samochodach, samolotach, pociągach, na statkach. (…) Ale tego życia nie zamieniłabym na żadne inne” – oceniła swą karierę Maria Koterbska w biografii, spisanej przez jej syna, Romana Frankla (Karuzela mojego życia, 2008).

„Śpiewałam ponad pięćdziesiąt lat i nigdy się nie zdarzyło, żeby ktoś mnie totalnie skrytykował, nie było żadnych napaści na moją osobę. To zdumiewające” – wspominała. „Nie osiągnęłam wielu celów, które zamierzałam na początku mojej artystycznej drogi. Przecież chciałam być aktorką. Szkoda, że nigdy nie zagrałam w filmie muzycznym” – dodała.

Maria Koterbska rodziła się 13 lipca 1924 r. w Bielsku w rodzinie muzycznej. Matka Janina z domu Mierowska była pianistką-amatorką, a ojciec Władysław – skrzypkiem, absolwentem wydziału kompozycji i wykładowcą Konserwatorium w Krakowie, nauczycielem muzyki i śpiewu w Seminarium Nauczycielskim w Białej: „Rodzice byli głównymi filarami polskiego życia kulturalnego w Białej i w Bielsku. Tatuś należał do założycieli powstałego w 1922 roku Towarzystwa Teatru Polskiego” – opisała piosenkarka.

W 1930 r. powstała amatorska sekcja dramatyczna: „Mama zagrała wtedy wiele wspaniałych ról (…), a tatuś zajmował się muzycznym opracowywaniem spektakli” – wspominała Koterbska. „Dość wcześnie, bo już w wieku trzech lub czterech lat, zaczęłam też występować (…) pod reżyserską opieką mamy (…) Grałam, ile się dało, role główne, dziewczęce i chłopięce. A jak ktoś zachorował, to jego rolę przejmowałam natychmiast” – dodała.

II wojna światowa

Stabilne życie zrujnowała wojna. Podczas okupacji Maria, aby uniknąć wywiezienia na roboty do Niemiec, podjęła pracę w fabryce u Brülla: „W szwalni, gdzie musiałam szyć tak zwane besatze – wstążki, chorągiewki, chorągwie i cholera wie co, w każdym razie dla niemieckiej marynarki wojennej. (…) Jak tylko zaczynała się przerwa, to wszystkie moje koleżanki wołały natychmiast: ‘Marysia, zaśpiewaj i zatańcz coś!’ Wskakiwałam na stół i śpiewałam, tańczyłam, stepowałam. Rozrabiałyśmy prawie na każdej przerwie”. Po latach Koterbska usłyszała od Brüllów, że właściwie to u nich zadebiutowała.

W 1941 r. trafił do Oświęcimia jej narzeczony Marian Besz. „Zmarł po kilku zaledwie miesiącach. Nadal zszywałam moje wstążki, ale już nie tańczyłam na stołach”.

18 września 1943 r. Koterbska poznała Jana Frankla, syna bielskiego cukiernika. Zostali ze sobą na całe życie.

Komunizm

Po wojnie rodzice Koterbskiej usiłowali odzyskać społeczną pozycję: ojciec reaktywował Towarzystwo Teatru Polskiego, a matka wznowiła pracę teatru amatorskiego. Niebawem wyszli z tej trupy tacy aktorzy jak Pola Bukietyńska, Kazimierz Meres, Janina Widuchowska oraz Elwira Czech-Kamińska, która ze Stanisławem Hadyną założyła zespół „Śląsk”.

16 czerwca 1945 r. przyszła gwiazda polskiej estrady w wieku 21 lat zagrała w pierwszym przedstawieniu na scenie bielskiego teatru po II wojnie, w obsadzie „Krakowiaków i Górali” Jana Nepomucena Kamińskiego, w reżyserii Rudolfa Luszczaka.

W tym samym czasie UB wpadło na trop jej brata Kazimierza – żołnierza antykomunistycznego podziemia: „Cały dom był obstawiony przez ubeków, wpadli do środka, uzbrojeni, głośni i zaczęli robić rewizję. (…) Krzyczeli, wymachując pistoletami: ‘wychowaliście! Mordercę!’ A to wszystko dlatego, że Kazek, jako młody, siedemnasto- może letni chłopak, chcąc walczyć przeciwko Niemcom, wstąpił do AK” – wspominała Koterbska.

Aresztowano nie tylko Kazka, lecz i Marię. „Siedziałam w zimnej, wilgotnej piwnicy przy ulicy Krasińskiego cały tydzień. (…) Parę razy zabierali mnie na przesłuchania, do których właściwie nie doszło. (…) Robili to, żebym idąc, widziała moich kolegów, którzy siedzieli, stali lub leżeli, z zakrwawionymi twarzami, pobici, słabi po niekończących się przesłuchaniach. Pewnie w ten sposób chcieli mnie zmiękczyć, ale po co?… dlaczego?… ja i tak nic nie wiedziałam” – napisała.

Więcej dowiadujemy się z opisu akt IPN w sprawie Wirgiliusza Habasa, Jana Wadonia, Kazimierza Koterbskiego i innych „oskarżonych o dokonywanie napadów rabunkowych oraz zamachów na funkcjonariuszy MO i UB na terenie pow. Bielsko w czerwcu i lipcu 1945 r.”

Jan Wadoń „Prawy” był organizatorem antykomunistycznego podziemia w powiecie bielskim. Dowodził około 50-osobowym oddziałem NZS. 13 żołnierzy, którzy podjęli pracę w bialskim UB – zostało zamordowanych po dekonspiracji w lipcu 1945 r.; proces 26 innych członków oddziału przed sądem wojskowym w Katowicach zakończył się w listopadzie 1945 r. (niedziela.pl, „Przychodnia, w której mordowano”, 13 marca 2013)

Zapadły trzy wyroki śmierci, osiem – dożywocia, a pozostałych skazano na długoletnie więzienie: „Kaziu dostał 11 lat, z czego pięć za samą przynależność do AK” – napisała Koterbska.

Ostatecznie brata artystki objęła amnestia – po trzech latach we Wronkach: „Widzenia były zupełnie niesamowite. Siedziało się na krzesłach, przedzielała nas siatka druciana, i tak na odległość wolno nam było rozmawiać. Z czasem znałam już wielu współwięźniów Kazka, chłopaków w jego wieku, biednych, wychudzonych tak jak on, bez zębów, z wielkimi przerażonymi oczami” – jeszcze po latach Koterbska płakała na wspomnienie tych spotkań.

Bywały też weselsze momenty: „Na przykład oni zza tej siatki wołali: ‘Marysia, pokaż nam nogi! Ty masz takie długie nogi! Pokaż je nam+’Więc ja podwijałam wtedy spódnicę i pokazywałam chłopakom nogi. I posyłałam im jeszcze całusy, bo tacy byli biedni, tacy biedni…” – napisała.

W 1948 r. zdała maturę. Nie było pieniędzy na wymarzone studia w szkole dramatycznej w Krakowie, miała jednak możliwość studiowania farmacji w Katowicach, dzięki wsparciu ciotek – właścicielek dwóch aptek.

Gdy zapisywała się na egzaminy wstępne, usłyszała o projekcie Gustawa Holoubka, by zorganizować koncert „Studenci i aktorzy na odbudowę Warszawy”. W efekcie Sylwestra 1948/49 spędziła na scenie Teatru im. St. Wyspiańskiego w Katowicach – a wykonanie piosenki „Stary młyn” na tym koncercie uchodzi za jej debiut na scenie profesjonalnej.

Muzyka

1949 rok odmienił jej życie. Stanisław Bursa, dyrektor muzyczny Radia Katowice oraz kolega jej ojca, ocenił, że Maria ma „świetny, mikrofonowy głos” i załatwił jej kontakt z Jerzym Haraldem, szefem Orkiestry Rozgłośni Śląskiej PR oraz gospodarzem kultowych „Melodii świata”.

Przesłuchanie u sławnego kompozytora i aranżera odbyło się w lutym 1949 r. Już kilka dni później Harald oświadczył Koterbskiej: „Dziś wieczorem musimy nagrać dwie piosenki do filmu +Skarb+ i chciałbym, żeby pani zaśpiewała razem z +Nas-Trojami+”.

Zaśpiewała tak brawurowo, iż „po powrocie do domu Harald miał powiedzieć żonie Krystynie, swej muzie i autorce większości tekstów do jego piosenek: „Odkryłem skarb”.

Nagranie skończyło się za późno, by mogła wrócić do Bielska, więc Haraldowie ją przenocowali. A rano Harald zagrał jakąś melodię, gdy „Krysia siedziała w fotelu obok fortepianu, z notatnikiem w ręku, i coś tam pisała” – zapamiętała Koterbska. Tak powstał utwór „Brzydula i rudzielec”. „Narodziła się piosenka, która towarzyszyła mi przez wszystkie lata mojej kariery. W normalnym kraju zrobiłaby z naszej trójki prawdziwych milionerów” – podsumowała.

„Zaraz po audycji zaczął się istny szał. Do radia przychodziły listy, nawet telegramy, a kto mógł, to telefonował. Na taką reakcję słuchaczy nikt nie był przygotowany” – wspominała piosenkarka. Od tej chwili kariera Koterbskiej potoczyła się błyskawicznie.

Na koncert w Filharmonii Śląskiej, do sali na 700 miejsc „przyszło chyba trzy tysiące słuchaczy. (…) Ludzie oszaleli. Skandowali: Koterbska! Koterbska! Bisss! Bisssss! (…) A mama siedziała w pierwszym rzędzie i płakała ze szczęścia” – napisała Koterbska.

Radość nie trwała długo, gdyż od 1948 r. muzyków wzywano „do twórczości podporządkowanej celom politycznym, opartej na doświadczeniach Związku Radzieckiego i dorobku ideologicznym marksistowsko-leninowskim” – przypomniała Kompania Pomaton.

Wkrótce pismo z Warszawy wstrzymało nagrania Koterbskiej. Harald załatwił jej rozmowę z decydentką w ministerstwie. „W wydziale rozrywki przyjęła mnie pani naczelnik Bekerowa (…) ‘Dlaczego proponujecie taki styl śpiewania? Taki amerykański! My tu nie chcemy żadnego naśladowania. Po co to komu to szwingowanie?”. Następnie naczelnik Bekerowa dla przykładu puściła Koterbskiej płyty radzieckich wykonawców. „Możecie sobie śpiewać na koncertach, poza Warszawą, ale w radio was nie będzie” – oświadczyła.

Odtąd Koterbska jeździła po Polsce, z big-bandem Haralda, z orkiestrą rozrywkową Jana Cajmera oraz orkiestrą Konrada Bryzka.

Piosenkarka nie ukrywała, że chodziła czasem na koncesje: „Zdarzały nam się też koncerty, na których trzeba było wystąpić, bo władze chciały i nie było dyskusji. Kiedyś w Boże Ciało, w czasie koncertu, który był wyraźną próbą odciągnięcia ludzi od kościoła (…) żartowaliśmy, że nawet swing i dobre nazwiska nie pomogą rządowi w manipulowaniu Polakami. Widownia była prawie pusta” – napisała we wspomnieniach.

Trzymała się jednak daleko od pieśni masowej. „Koterbska jest prekursorką większości polskich pieśniarek. (…) Była bowiem pierwszą, która odważyła się niegdyś przełamać dziarski styl odtwórczy piosenek o murarzach, kolejarzach i WOP-ie, lansując piosenkę intymną, nieraz nawet półpoetycką lub satyryczną. (…) Jest to bodaj pierwsza powojenna polska pieśniarka, która umiała zwykłą piosenkę podnieść do godności sztuki” – napisał Lucjan Kydryński w książce „Wierzę piosence” (1959).

W 1952 r. pieśniarka zdecydowała się na angaż w krakowskim Teatrze Satyryków. Przesłuchanie przeprowadził Władysław Krzemiński, ówczesny dyrektor tamtejszego Starego Teatru: „Usiadł daleko od sceny i oparł się na pięknej laseczce ze srebrną rękojeścią (…) Siedział z przechyloną głową (…) poważny, bez uśmiechu, patrzył na mnie, patrzył i naraz powiedział: +Ale nogi to pani sobie musi ogolić+”.

Teatr Satyryków miał salę na prawie tysiąc miejsc. Legendarna dykcja Koterbskiej, podkreślana w większości recenzji, sprawiała, że podczas jej koncertów słychać było każde słowo, nawet w ostatnim rzędzie.

Niebawem karuzela jeszcze przyspieszyła: Koterbską zaproszono do Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi – do nagrania dla filmu „Sprawa do załatwienia” (1953) Jana Rybkowskiego i Jana Fethke.

18 marca 1954 r. urodził się Roman Frankl, jedyny syn artystki. Potem przyszło zaproszenie z Warszawy do udziału w koncercie z okazji dziesięciolecia „Życia Warszawy” – z transmisją radiową. „Już od dawna – nic nikomu nie mówiąc – czekałam na takie zaproszenie. Wyobrażałam sobie nawet jakiś oficjalny list z wyjaśnieniami i Bóg wie co. A tu naraz, niespodziewanie – krótki telegram i po sprawie” – napisała Koterbska.

14 października 1954 r. artystka po raz pierwszy wystąpiła w Warszawie: „Pofrunęły marynarki. Ludzie wprost wrzeszczeli. Nie było mowy, żebym mogła zejść ze sceny. Szał kompletny, nie do opisania. W tym momencie pomyślałam, że po tym nie pozwolą mi już nigdy więcej w Warszawie wystąpić. Raz i do widzenia. Naturalnie musiałam bisować, bisować, bisować… (…) W efekcie bisowałam czternaście razy. Tymczasem na zewnątrz hali Milicja utworzyła kordony, by zapanować nad tłumem wychodzących” – wspominała.

Kierownictwo produkcji filmu „Irena do domu” zaproponowało zagranie „niewielkiej wprawdzie, ale znaczącej roli, oczywiście z piosenką”. Koterbska odmówiła, tłumacząc, że ma kilkumiesięcznego syna i nie może sobie pozwolić na wyjazd. Następnego dnia zadzwonił kierownik produkcji: „Pani Mario, my wszystko załatwimy: piastunkę, specjalny pokój w hotelu. Będziemy panią wozili tam i z powrotem, jest pani naszą gwiazdą itd., itd.”

Koterbską przekonał dopiero reżyser Jan Fethke. Po latach się okazało, że był to jej jedyny występ w filmie fabularnym. Zagrała samą siebie. Zaśpiewała „Najpiękniejsze w świecie oczy” oraz „Karuzelę”.

W 1956 r. Koterbska została spiritus movens kabaretu „Wagabunda”, z którym w ciągu kolejnej dekady odbyła liczne tournee: „Trzykrotnie byliśmy w USA, Kanadzie i Izraelu, dwukrotnie w Czechosłowacji i Anglii. Nasze przedstawienia obejrzało około 2 milionów widzów. Przejechaliśmy – lądem i morzem – około 250 tysięcy km za granicą i 300 tysięcy km w kraju” – podsumowała.

W 1959 r., podczas wizyty u rodziny w Wiedniu, pieśniarka otrzymała – i odrzuciła – propozycję od wytwórni Phillipsa. Głównym punktem zaplanowanej już kampanii reklamowej miała być ucieczka Koterbskiej z Polski: „Miałam zagwarantowane nagranie płyt, występy w niemieckiej i austriackiej telewizji, reklamę, artykuły w prasie i trasę koncertową. I to wszystko za sumy, które do tej pory znałam jedynie z filmów albo z dowcipów o amerykańskich gwiazdach” – wspominała.

W 1963 r. wzięła udział w 3. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Sopocie. W polskich eliminacjach zdobyła II nagrodę poetycką piosenką Jerzego Millera do muzyki Marka Sarta „Odejdź smutku”.

Dostrzeżono jej nowy, bardziej dojrzały styl śpiewania. „Największy sukces odniosła Maria Koterbska. Zachwyciła znakomitym wykonaniem piosenki +Odejdź, smutku+, pełnym wyrazu, finezji, świetnym wykończeniem każdej frazy”. „Najwyższą klasę okazała Maria Koterbska (…) Zdobyła publiczność talentem, dojrzałością, warsztatem, świetną dykcją i kulturą śpiewu” – pisali recenzenci.

Faktyczną miarą sukcesu było jednak zwycięstwo piosenki „Parasolki, parasolki” w dniu polskim Festiwalu – Koterbska zdystansowała przedstawicielkę ZSRS Tamarę Miansarową, która poprzedniego dnia, w klasyfikacji międzynarodowej zmiażdżyła konkurencję z 21 krajów przebojem „Pust wsiegda budiet sołnce” (Materiały informacyjne Festiwalu w Sopocie).

Koterbska w kosmosie

Latem 1978 r. sława Koterbskiej sięgnęła gwiazd: „Nasz pierwszy kosmonauta, Mirosław Hermaszewski, odbywał swoją międzyplanetarną podróż na pokładzie ‘Sojuza;. (…) Oprócz przewidzianych planem meldunków przeprowadzano prywatne rozmowy, nadawano życzenia. I właśnie po jednej z takich rozmów przyjaciele Hermaszewskiego z bliskiego jego sercu Wrocławia, chcąc mu zrobić przyjemność, nadali ‘Wrocławską piosenkę’” – napisała we wspomnieniach. W ten sposób została jedyną polską piosenkarką, której głos dotarł w kosmos.

Artystka nigdy nie wyprowadziła się z rodzinnego miasta. 5 maja 1994 r. uchwałą Rady Miejskiej w Bielsku-Białej uzyskała wpis do „Księgi Zasłużonych dla Bielska-Białej”. W tym samym roku wygrała plebiscyt na bielszczanina XX wieku. „Zajęłam pierwsze miejsce i zostałam Bielszczanką Stulecia (…) Pokonałam nawet innego słynnego bielszczanina – Zbigniewa Pietrzykowskiego, co do tej pory udało się tylko jednemu człowiekowi na świecie, i to nie bez dużych trudności. Był nim Muhammad Ali” – skomentowała Koterbska w „Karuzeli”.

W 1999 r. została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jej osiemdziesiąte urodziny (2004) władze Bielska-Białej uczciły benefisem w Teatrze Polskim.

Maria Koterbska, dama polskiej piosenki, zmarła w poniedziałek w swym rodzinnym mieście. Miała 96 lat.

Źródło: PAP

The post Nie żyje Maria Koterbska, królowa swingu i wielka dama polskiej piosenki appeared first on alaLUNA.pl.